Kees van der Velden

Kees van der Velden

1960

""Een oerender Hollandse naam moet je met een lampje zoeken. Een voorafschaduwing van wat je wacht in zijn werk. Kees van der Velden, uit Renswoude, aan de Zuiderzee ontsproten, ooit in langvervlogen tijden. Toen men nog niet bezorgd hoefde te zijn voor het antropocene klimaat dat ons nu omvat. Sterker, men bestond nog niet. Hooguit Gaia en Ouranos deden het met elkaar. Naar die ruimtetijd waarin de geest Gods zweefde over de wateren voert Kees ons terug. Of beter zijn doeken doen dat. Het is niet zijn bewustzijn, zijn gevoel, zijn wil, maar het samenspel van de natuur wat zijn handen en de materie maken, de kleur, het vormloze vloeien, soms ook vormen die zich plooien, een zoektocht naar wat materiaal voor mogelijkheden biedt. De voorzienigheid schiep wat zij wist. Entelechie is de omineuze term waarmee Aristoteles de ziel van het al dacht te doorgronden. Kees weet het niet, Kees heeft geen begin, geen einde, Kees gaat zijn gang, hij schildert op de plaats rust! ook beroering; hij praktiseert: waar geen wil is, is een weg. In zijn doeken ontdek je de hoogte en diepte van de onbestemdheid. De herinnering aan een mythisch verleden waar niemand ooit weet van had, wordt hier in het werk van Kees onthuld: waar taal niet bij kan, wat muziek en dans doet resoneren, het organische zelf. Dank je, Kees!" Warrie Schuurman, filosoof, theoloog"